หน้าหนังสือทั้งหมด

ประโยคและมูลคฑาในปีนี้
296
ประโยคและมูลคฑาในปีนี้
ประโยคและข้อความที่สามารถอ่านได้จากภาพนี้คือ: "ประโยคและมูลคฑาในปีนี้ (ปฏิทิน ภาค ๑) หน้า 294 ปณจิสีล ปฏิญาตาปวา มหาเถร ราชญา นาม อตฺมคีตม ปุยาย ทส ราชชมม์ อิโกปนเตน ธมฺมา รุชฺชา การฺภา วุฒีติ ตุวา
บทความนี้นำเสนอการอ่านและการวิเคราะห์ข้อความจากปฏิทินภาค ๑ หน้า 294 โดยเน้นที่การตีความหลักธรรมและบทเรียนทางจิตวิญญาณจากข้อความต่างๆ เช่น ความหมายของอจิรนุตฺตม และคำสอนที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
มังคลดาที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 253
253
มังคลดาที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 253
ประโยค - มังคลดาที่ป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 253 ดังนั้น คามผู้พี่ กล่าวว่า "นานะ เธออันใคร ๆ ไม่ควร ส่งสอน ไม่ทำตามคำของนัตติจิตของหลาย, ธรรมดามารดิบา เป็น ภาระของพี่, พี่ผู้เดียวจำแน่นนิรันดรคาบิคาดนั
ในหน้าที่ 253 ของมังคลดา นานะคามเผชิญกับสถานการณ์ที่ต้องช่วยเหลือมารดาของเขา เขาอธิษฐานและเข้าพบพระเจ้ากรณจรรสีเพื่อขอให้พระราชาช่วยนำทัพ เขามีความมุ่งมั่นในการทำภารกิจ และสามารถควบคุมสภาพอากาศเพื่อช่
เรื่องเทวทิตย์พราหมณ์
276
เรื่องเทวทิตย์พราหมณ์
255. เรื่องเทวทิตย์พราหมณ์ มีเรื่องเล่า ณ ครั้งหนึ่ง สมเด็จพระผู้มะรภาเจ้าประฃด้วย มะรภาใช้ให้พระอราบวนเถรไปอาบน้ำร้อนที่เทวทิตย์พราหมณ์ ท่าน ไปบอพราหมณ์ว่า พระศาสดาประชวา ต้องพระประสงค์น้ำร้อน
เรื่องราวเล่าถึงสมเด็จพระมะรภาเจ้าสั่งให้พระอราบวนเถรไปขอน้ำร้อนที่พราหมณ์เพื่อตอบสนองพระประสงค์ ซึ่งได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี น้ำที่นำมาใช้เพื่ออาบนั้นทําให้พระอราบวนเถรหายจากอาพาธ พร้อมกับข้อคิดถึง
พระธรรมปิฎกฐิฏฐ์ฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า 260
262
พระธรรมปิฎกฐิฏฐ์ฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า 260
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิฏฐ์ฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า 260 เหล่านี้, ถ้าเราจากไปส่งประตูเรือนของเขา, ภรรยาของนายปุณณะแนะ นี้จึงไม่ได้เห็นเรา, เราจักต้องอยู่ ณ ที่นี้แหละ จนกว่าราชของเขา จะเดินทางนำดามาให้เรา.
ในหน้า 260 ของพระธรรมปิฎกฐิฏฐ์ฉบับแปล ภรรยาของนายปุณณะร่วมสนทนากับพระผู้เป็นเจ้าเกี่ยวกับการให้และความสงเคราะห์ โดยนางมีความคิดว่าเมื่อเจอพระเจ้าและได้ถวายไทยธรรมควรจะได้ความสงเคราะห์ที่แท้จริงและนึกถ
พระธรรมปทุมจุณี - ภาค ๖ หน้าที่ 261
263
พระธรรมปทุมจุณี - ภาค ๖ หน้าที่ 261
ประโยค - พระธรรมปทุมจุณีแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 261 ปรกถนา ว่า "ดินถึงเป็นผู้มีส่วนแห่งธรรมที่พระผู้เป็นเจ้าเห็นแล้ว นั่นแหละ" พระเถร กล่าวว่า "จงสำเร็จอย่างนั้นเถิด" ยิ้มอยู่นั่นแหละ ทำอนโมนาแล้ว ได้งบ
บทเรียนจากพระธรรมปทุมจุณีในหน้าที่ 261 สอนให้เรามีจิตที่ผ่องใสและทำความดี โดยใช้การถวายอัญชฎและการทำบุญเพื่อให้เกิดผลดีในชีวิต อีกทั้งยังสะท้อนถึงความสำคัญของการกระทำที่ดีและการมีส่วนร่วมในธรรมชาติ คำ
พระฉิมปัถุซอทแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 222
224
พระฉิมปัถุซอทแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 222
ประโยค - พระฉิมปัถุซอทแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 222 เสือม (แก้) บิดแม้ของเหล่าพวกซอ เป็น คนแก่ ต้องเที่ยวออกนานที่เรือนของชนเหล่าอื่น เหมือนมันที่แก่ใช้งานไม่ได้ ถูกเขาพรากไป จากอาหารนั้น นัยว่าไม่เจ้าของข
ในหน้าที่ 222 ของพระฉิมปัถุซอมีการพูดถึงคนแก่ที่ไม่มีประสิทธิภาพในสังคมและการเรียนรู้ในสำนักงานของพระผู้มีพระภาคเจ้า คำสั่งสอนเหล่านี้เน้นถึงความสำคัญของการฟังและเรียนรู้จากผู้อื่น รวมถึงความตระหนักขอ
พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227
229
พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227
ประโยค - พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227 ระลึกถึง นาควัน ซึ่งเป็นที่อุ้มอ่อนนิ่มร่มเย็นแท้มาตามได้ มีคราดของช้างนั้น ได้เป็นสัตว์อังมีเพราะพราหมณ์จากบุตรในปูรณู ช่างนั้นบำเพ็ญบำ ตามปิติภูมิธรรมนัน
เนื้อหาในพระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227 ได้กล่าวถึงธรรมที่นำความสงบและความสุขมาสู่ชีวิต โดยเกิดจากการบำเพ็ญบุญและการพัฒนาจิตที่เชื่อมโยงกับธรรมนาควัน. พระศาสดาได้เสนอแนวทางการดำรงชีวิตที่สอดคล้อง
พระอิฐมปัฏฐุก ภาค ๓ - หน้าที่ 240
242
พระอิฐมปัฏฐุก ภาค ๓ - หน้าที่ 240
ประโยค - พระอิฐมปัฏฐุกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 240 "ท่านทั้งหลายยินดีในความไม่ปรารถนา, จงตาม รักษาจิตของตน, จงถอดตนขึ้นจากหล่ม ประหนึ่ง ช้างที่งามในเปือกมะ สถาก ตนขึ้นได้ฉะนั้น" [แก้วรถ] บรรดาบาทเหล่านั้น
เนื้อหาในหน้าที่ 240 ของพระอิฐมปัฏฐุก ผู้อ่านจะได้เรียนรู้ถึงความสำคัญในการรักษาจิตใจจากความไม่ปรารถนา โดยมีการเปรียบเทียบกับช้างที่พยายามถอดตนออกจากเปือกมะหรือหล่มไปสู่ความสูงส่งที่เรียกว่าพระนิพพาน
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 250
252
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 250
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 250 การทำวิจารเป็นต้นดีดี มีระงับอิมทรณเป็นต้น ปังเกิดขึ้นแก่บรรพชิตบ้าง (หรือ) เมื่อฉัน มีกิอะรรมเป็นต้นดีดี มีระภูกเหลา หนูอาชรับร่วมด้วยฝ่ายที่มีกัลยดีด
เนื้อหาในหน้าที่ 250 ของพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ กล่าวถึงการทำวิจารและความสันโดษที่นำมาซึ่งความสุขในชีวิตของบรรพชิต การไม่สันโดษอาจทำให้เกิดความทุกข์ และการปฏิบัติตามทางพระธรรมอาจส่งผลให้ผู้ปฏิบัติมีค
พระธีรมะภิทธ์ ฉบับแปล ภาค ๙ หน้าที่ 207
209
พระธีรมะภิทธ์ ฉบับแปล ภาค ๙ หน้าที่ 207
ประโยค - พระธีรมะภิทธ์ ฉบับแปล ภาค ๙ หน้าที่ 207 ๒๒. เรื่องภิษุราชูป รูปหนึ่ง [๒๕๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารถภิญญา รูปในรูปหนึ่ง ตรรศพระธรรมเทศนานี้ว่า "นิธาย"
ในพระธีรมะภิทธ์ ฉบับแปล ภาค ๙ หน้าที่ 207 มีการพูดถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับภิษุที่เดินทางร่วมกับหญิงคนหนึ่ง เมื่อหญิงคนนี้เดินทางไปพบกับภิษุ และสามีของนางเริ่มสงสัยในสถานการณ์ดังกล่าว โดยทั้งสองมีค
พระจันทปฐกูฉบับแปลภาค ๙ - หน้าที่ 255
257
พระจันทปฐกูฉบับแปลภาค ๙ - หน้าที่ 255
ประโยค - พระจันทปฐกูฉบับแปลภาค ๙ - หน้าที่ 255 มณี" ด้วยอาการแห่งการเข้าไปแห่งพราหมณ์นั้นนั่นแล คิดว่า "โอหนอ ! พราหมณ์ผู้นี้ควรถือเอา." แม้พราหมณ์นั้น วางมือไว้แทบนบบาทลูกล้าบนถนนธง พระศาสดา ถือเอาแก
ในหน้าที่ 255 ของพระจันทปฐกูนี้มีการสนทนาเกี่ยวกับพราหมณ์ที่ไม่สามารถนำของของตนไปยังผู้อื่นได้ พระศาสดาได้ตรัสสอนเกี่ยวกับการเข้าใจและตระหนักถึงความไม่สามารถในการถือเอาสิ่งของของผู้อื่นได้ พร้อมทั้งแบ
พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค ๔ - หน้า 281
283
พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค ๔ - หน้า 281
ประโยค - พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค ๔ - หน้าที่ 281 ปราสาทหรือในหญิงนั้นเลย" ดังนี้แล้ว ศรัทธาราคานี้ว่า:: "ผู้ใด จะตื่นหาได้แล้ว ในโลกนี้ เป็นผู้ไม่มี เรือน เว้นเสียงได้, เราเรียกผู้นั้น ซึ่งมีดีหา และ
ในหน้าที่ 281 ของพระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค ๔ มีการสนทนาเกี่ยวกับผู้ที่สามารถตื่นรู้ในโลกนี้ได้ โดยไม่มีบ้านเรือนและสามารถเว้นเสียงได้ ถือว่าเป็นบุคคลที่มีดีในธรรมและได้บรรลุถึงภพอันสิ้นสุด เช่น โสดาปัตติ
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้า 289
291
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้า 289
ประโคม - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 289 [พระเทวบรรจุพระอธิษฐาน] พระวัดกสิณะนั้น สายยามมณีโด่ย ถูกพวกพราหมณ์ถามใน ระหว่าง ว่า "ท่านเรียนมนต์ได้แล้วหรือยัง ?" จึงตอบว่า "พาก ท่านรอค่อน ฉันกำลั
ในหน้าที่ 289 ของพระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ มีการพูดถึงพระวัดกสิณะและการตอบคำถามเกี่ยวกับความรู้ โดยพระศาสดาได้ตรัสถึงบุคคลที่รู้แจ้งและเข้าถึงความรู้เกี่ยวกับสัตว์ทั้งหลาย รวมถึงการไม่ให้ดูถูกผู้มีความ
คำฉีพระธรรมปาฐิโกภ - หน้าที่ 206
206
คำฉีพระธรรมปาฐิโกภ - หน้าที่ 206
ประโยค - คำฉีพระธรรมปาฐิโกภ - หน้าที่ 206 พิ่งให้ (ปุกคโล) อ. บุคคล คณอิ พิงไป สนุติก ในสำนัก เทวาน ของเทวดา ท. ฐานิท มีด้วย ฐานะ ท. ตีสิบ 3 เองที เหล่านี้ อิติ ดังนี้ ฯ (อุโค) อ. อรรถว่า ที่ปุย พิ้ง
เนื้อหาจากหน้าที่ 206 ของคำฉีพระธรรมปาฐิโกภ กล่าวถึงการศึกษาคำสั่งในสำนักของเทวดา โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของสัจธรรมและการปฏิบัติในสายสติผู้บรรพชิต นอกจากนี้ยังครอบคลุมการตีความและการประยุกต์ใช้ในชีว
คำชี้พระธรรมปฏิทัศนา
214
คำชี้พระธรรมปฏิทัศนา
ประโยค - คำชี้พระธรรมปฏิทัศนา ยกศัพท์เฉพาะ ภาค ๖ หน้า 214 เทคนิค (โหวต) ย่อเป็น ๆ อดโท อ. อธิบายว่า สุลุตา สํารวมแล้ว ทาวเรวิ ด้วยวาร ท. ดีทิพ แม้ ๓ อิด ดังนี้ ๆ (อดโท) อ. อรรถว่า สุดสติ อันเที่ยงแล้
บทความนี้ประมวลผลและอธิบายคำชี้ในพระธรรมปฏิทัศนา โดยเน้นถึงศัพท์เฉพาะที่นำมาใช้ในหลักธรรมและเทคนิคการนำเสนอในภาคที่ 6 หน้า 214 รวมทั้งการเข้าใจอรรถและหลักการต่าง ๆ ของพระนิปพาน โดยเน้นให้เห็นถึงการสร้
ประโยคคำอธิษฐานพระธัมมปฏิสังขาร ภาค ๖ - หน้าที่ 225
225
ประโยคคำอธิษฐานพระธัมมปฏิสังขาร ภาค ๖ - หน้าที่ 225
ประโยค - คำอธิษฐานพระธัมมปฏิสังขาร ยกสำโพงเปล่า ภาค ๖ - หน้าที่ 225 มูโค วิว ราวะ อ.คบับ พิธีโร วิว ราวะ อ.คหนนวกิ ญจจิ อาชานุโค ปูคโล วิว ราวะ อ.บุคคล ผู้ไม่รู้ร้อย ซึ่ง อะไร ๆ ก็ เพราะเหตุดูอะไร ดี
เนื้อหาในหน้าที่ 225 นี้ได้กล่าวถึงคำอธิษฐานพระธัมมปฏิสังขาร และขยายความเกี่ยวกับบุคคลและคำสอนที่เกี่ยวข้องกับธรรมะ โดยมีการชี้ให้เห็นถึงการประกอบการและคำต่าง ๆ ที่สำคัญสำหรับผู้สนใจในทางธรรม อายตนากา
คำฉัทรฐมปที่ถูกต้อง ยกพักเปล ภาค ๑
201
คำฉัทรฐมปที่ถูกต้อง ยกพักเปล ภาค ๑
ประโยค - คำฉัทรฐมปที่ถูกต้อง ยกพักเปล ภาค ๑ หน้าที่ 201 อดิ ดังนี้ ( เชูวปุปโต ] อ บูรพผู้เรณฐิสุด ( อาา ) กล่าวแล้ว ว่า เตนทิ ถ่ออย่างนั่น ดูมเท อ ท่าน ท. นิยมเตร จงนิมนต์ น่ สมเด็จ โดม ดิ้งพระสมณะผู
ในหน้าที่ 201 ของหนังสือมีการกล่าวถึงการปฏิบัติต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมและการปฏิบัติภายในบริบทของวัด โดยมีการอ้างอิงถึงพระศาสดาและการดำเนินการทางธรรม ตามที่ได้มีการตรวจสอบจากข้อคำติชมต่าง ๆ ในที
พระธรรมนิยม ตอน 207
207
พระธรรมนิยม ตอน 207
ประโยค - คำฉี พระธรรมนิยม พระภัค ยู พัก แปลภาค ตอน 207 แล้วเทียว อาติ โอเป็น ผู้มีเสด็จมาแล้ว อส ย่อมเป็น ก็ หรือ อิต ดั่งนี้ นึ ราชา กษัตราชั้น (ราชา) อ. พระราชา (อา) ทูล แล้วว่า ภณุต ข้านทพระองค
ในพระธรรมนิยมตอนที่ 207 มีการกล่าวถึงความทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของผู้คนและการที่กษัตริย์มีบทบาทในการดูแลประชาชน โดยยกตัวอย่างเกี่ยวกับการให้เสด็จพระราชาและความสำคัญของการดูแลผู้มีอำนาจในสังคม ความทุก
ประสบการณ์การรักษาโรคและการสร้างองค์พระธรรมกาย
12
ประสบการณ์การรักษาโรคและการสร้างองค์พระธรรมกาย
ผลลัพธ์ OCR ที่ได้บนภาพนี้คือ: "ไหม้ทองขาด ต้นฉันมีสุขภาพดีๆตามพี่วรรธรรมะ ต้นฉันขอร้องชาวนาว่าอยากสร้างองค์พระให้พุทธท่านในครรภ์ รวมพวกเราจะเจริญให้ดีพี่เขี้ิดเหมือนๆกัน "เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2
เนื้อหาเกี่ยวกับประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เขียนที่ป่วยเป็นโรคครึ้มในโรงพยาบาล และวิธีที่เขาได้รับการรักษาและพัฒนาจิตใจผ่านการสร้างองค์พระธรรมกาย ผู้เขียนได้แบ่งปันความรู้สึกและความคิดเกี่ยวกับมหากาารอันด
พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 209
211
พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 209
ประโยค - พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 209 สวรรคภัณฑะในสถานที่ตนไปแล้ว ๆ เที่ยวบรรจุธรรมแก้วกู้ ๕๐๐ รูป ได้เป็นอาจารย์ของคณะใหญ่ ๑๘ คณะ ภิกขุทั้งหลาย เรียนพระมักกฏฐานในสำนักพระศาสดาแล้ว ไปสู่ที่
เนื้อหาในหน้า 209 ของพระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ สะท้อนถึงความสำคัญของการศึกษาธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระเวนอนภูเป็นอาจารย์ของภิกษุ ๕๐๐ รูป ที่ได้บรรลุพระอรหัตและเรียนรู้จากพระศาสดา การตั้งใจของภิกษุเหล่า